آبان ۳۰, ۱۳۹۶ | ایمپلنت
مینی ایمپلنت دندان گزینه ای برای بیمارانی است که به دنبال جایگزینی دندان های از دست رفته هستند اما نمی خواهند (یا نمی توانند) از روش های ترمیمی معمول استفاده کنند. برخی از افراد تمایلی به دریافت جراحی تهاجمی روش های معمول ایمپلنت ندارند و برخی دیگر دارای تراکم کافی در استخوان فک خود نیستند.
ایمپلنت دندان:
دندانپزشکان می توانند دندان های از دست رفته را با بریج، پروتزهای دندانی یا ایمپلنت دندان جایگزین کنند. بریج یا پروتز در واقع دندان های مصنوعی هستند که روی سطح لثه قرار می گیرند اما ایمپلنت در داخل استخوان فک قرار می گیرد. برای شروع، پریودنتیست یا متخصص جراحی دهان یک عمل جراحی برای قرار دادن پست تیتانیوم (اباتمنت) در استخوان فک انجام می دهد و استخوان طی سه تا شش ماه دور اباتمنت قرار می گیرد و به آن متصل می شود. زمانی که اباتمنت به استخوان فک متصل می شود، لثه باز می شود و تاج روی ایمپلنت قرار داده می شود.
برخی بیماران استفاده از ایمپلنت را به پروتز ترجیح می دهند زیرا مانند دندان مصنوعی در دهان جابه جا نمی شود. برای کسب بهترین نتایج باید تراکم استخوانی فک کافی باشد.
مینی ایمپلنت:
مینی ایمپلنت ها ساختاری مشابه ایمپلنت های معمولی دارد، اما به لحاظ ظاهری کمی کوچک تر است. این ایمپلنت دارای دو بخش است: یک پست تیتانیومی با توپی در انتها، و یک سوکت با یک لاستیک O شکل که دندان را به پست متصل می کند.
ایمپلنت های سنتی ۳٫۴-۵٫۸ میلی متر هستند، اما مینی ایمپلنت ها ۱٫۸-۳٫۳ میلی متر قطر و ۱۰ تا ۱۵ میلی متر طول دارند.
از مینی ایمپلنت در انواع روش های جایگزینی دندان استفاده می شود. آنها از پروتز، بریج و تاج ثابت پشتیبانی می کنند. در عین حال برای پروتز های شل در فک پایین نیز مناسب است. بنابراین بیمارانی که از لغزش دندان مصنوعی در دهان خود شکایت دارند می توانند با استفاده از چند مینی ایمپلنت، راحت تر از پروتز دندان مصنوعی خود استفاده کنند.
مزایا:
دریافت ایمپلنت های سنتی چندین ماه طول می کشد و حداقل به دو جلسه درمانی نیاز دارد. موفقیت درمان به وجود استخوان کافی در فک نیاز دارد. برخی از بیماران توانایی دریافت یک جراحی تهاجمی و تکرار جلسات درمان را ندارند. برخی دیگر نیز فاقد تراکم کافی در فک هستند. در این موارد استفاده از مینی ایمپلنت بهترین گزینه ممکن است. این روش تنها در یک جلسه با استفاده از بی حسی موضعی و بدون بخیه انجام می شود
خبر بهتر آنکه در همان جلسه دندان روی آن نصب می شود.
مراقبت های بهداشتی:
مینی ایمپلنت ها نیز مانند دندان طبیعی به مراقبت و تمیز شدن نیاز دارند. هر روز دندان را با استفاده از مسواک و نخ دندان تمیز کنید. در چند روز اول پس از درمان لثه کمی حساس است. برای رعایت بهداشت دهان و دندان در این مدت از یک مسواک با برس بسیار نرم استفاده کنید.
از دست رفتن دندان حادثه ای غم انگیز است که بر اعتماد به نفس شما تاثیر می گذارد. استفاده از این روش به شما این امکان را می دهد که مانند قبل به خوردن و صحبت کردن ادامه دهید. دندانپزشکان کلینیک ما می توانند به شما در بررسی تناسب این روش با شرایط بالینی شما کمک کنند.
منبع:
colgate
آبان ۲۹, ۱۳۹۶ | دندانپزشکی زیبایی
تاج های دندانی مدت های زیادی است که در دندانپزشکی زیبایی برای اصلاح لبخند به کار می روند. اما هنوز هم نقش و جایگاه خود را حفظ کرده اند. تاج دندان، اغلب به نام کلاه یا روکش نیز خوانده می شود و بخش قابل توجهی از دندان را پوشش می دهد. کاربردهای تاج در اصلاح لبخند بسیار متنوع است که در ادامه با آن آشنا می شویم.
کاربردهای تاج در اصلاح لبخند:
دندانپزشکی زیبایی از روش های متعددی برای اصلاح لبخند استفاده می کند. یکی از این روش ها استفاده از تاج یا روکش روی دندان است. بیشترین کاربردهای تاج در اصلاح لبخند پوشش دندانی است که تا حد زیادی پوسیده شده است. اما این ابزار علاوه بر پوشش دادن یک دندان پوسیده، در موارد زیر هم به کار گرفته می شود که عبارتند از:
- یک تاج قدیمی که آسیب دیده یا شل شده است. تاج ها با چسب مخصوص به دندان متصل می شوند. در اثر فشار حاصل از جویدن و عدم مراقبت صحیح بیمار، تاج در طول زمان شل می شود و از دندان جدا می شود. در شرایطی که امکان استفاده مجدد از تاج وجود نداشته باشد، دندانپزشک تاج جدیدی برای بیمار می سازد.
- شکستگی دندان یکی از دیگر کاربردهای تاج در اصلاح لبخند است. در صورتی که شکستگی دندان عمیق باشد، تاج دندان علاوه بر جنبه زیبایی شناسی، برای پیشگیری از عفونت دندان و از دست رفتن آن استفاده می شود.
- عصب کشی می تواند منجر به تضعیف دیواره دندان شود. در چنین مواردی دندان تحمل فشار جویدن را نخواهد داشت و به زودی دچار ترک یا شکستگی در دیواره خواهد شد. برای پیشگیری از چنین مشکلی، دندانپزشک استفاده از تاج را توصیه خواهد کرد.
- ممکن است یک یا چند دندان بیمار بسیار کوچک باشند یا فرم عجیبی داشته باشند. در این صورت استفاده از تاج توصیه می شود.
- دندانی که موجب ناهنجاری و نامرتبی دندان ها می شود را نیز می توان با استفاده از تاج پوشش داد.
تاج دندان با اهداف ساختاری و زیبایی شناسی استفاده می شود. استفاده از این روش از وارد شدن خسارت و آسیب بیشتر به دندان جلوگیری می کند. به علاوه تاج یا روکش مانع از نیاز به کشیدن دندان و از دست رفتن تراکم استخوان فک در پی نبود دندان طبیعی می شود.
مراقبت های بهداشتی از تاج دندان:
با این وجود، بیمارانی که روی دندان خود از تاج استفاده کرده اند نباید تصور کنند که دندان در برابر پوسیدگی مصون شده است. تاج های دندان هم به طور روزانه به تمیز شدن و نخ دندان نیاز دارند. در واقع خط اتصال دندان طبیعی به تاج بسیار مستعد پوسیدگی مجدد است. تجمع پلاک در میان ساختار باقی مانده دندان و تاج می تواند باعث پوسیدگی دندان از این نقطه شود. حساسیت لثه و بیماری آن نیز از دیگر عوارض عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. جویدن غذاهای سخت یا استفاده از دندان هایتان به عنوان یک ابزار می تواند موجب شکستن تاج روی دندان شود.
مراقبت صحیح از تاج می تواند عمر آن را به ده تا پانزده سال افزایش دهد.
منبع:
rotemdentalcare
آبان ۲۸, ۱۳۹۶ | بیماری های لثه
اصلا نمی توان باور کرد که بسیاری از افراد برای بالا بردن پل بینی خود تحت عمل جراحی قرار می گیرند، اما بدون هیچ مشکلی با وجود لبخند لثه ای زندگی می کنند! روش های درمان لبخند لثه ای بسیار متنوع هستند.
واقعا کدامیک بیشتر دیده می شود؟ لبخند شما یا دماغتان؟ تحقیقات نشان می دهند که افراد در نگاه اول بیشتر به دهان شما نگاه می کنند تا بینی. اما شاید می توان این طور فکر کرد که بسیاری از بیماران تصور می کنند لبخند لثه ای درمانی ندارد و باید با آن کنار بیایند. اگر شما هم جز افرادی هستید که تا به حال به روش های درمان لبخند لثه ای فکر نکرده اند، بهتر است تا انتهای این مطلب را به خوبی بخوانید.
برای درمان لبخند لثه ای ابتدا باید علت آن مشخص شود. علت بروز مشکل تعیین کننده روش درمانی است. برای یافتن بهترین روش درمانی برای مشکل خود باید با دندانپزشک تماس بگیرید.
روش های درمان لبخند لثه ای:
اگر لبخند لثه ای به دلیل بیش فعال بودن لب بالا باشد، می توان از درمان های زیر برای رفع مشکل استفاده کرد:
جراحی بازسازی لب:
در این روش درمانی لب از درون بریده می شود و با نزدیک تر شدن به دندان، دوباره در محل جدید بخیه می شود. در نتیجه لب نمی تواند بیش از اندازه بالا برود.
بوتاکس لب فوقانی:
خوشبختانه، امروزه، درمان لبخند لثه ای در اثر این بیش فعالی لب بالا راحت تر شده است. دیگر نیازی نیست بهشکل خاصی لبخند بزنید یا دهان خود را با دست بپوشانید. فقط کافی است لب بالا را بوتاکس کنید. در نتیجه لب کمتر بالا می رود. تنها مشکل این روش آن است که تاثیر بوتاکس پس از چند ماه از بین می رود و برای تجدید درمان باید مجددا به پزشک مراجعه کنید.
اگر لبخند لثه ای به دلیل وجود بافت بیش از حد لثه باشد، از روش های زیر استفاده می شود:
ژنژیوکتومی:
پریودنتیست می تواند بافت اضافی لثه را با استفاده از لیزر یا اسکالپل ترمیم کند. این روش بسیار راحت است و نتایج آن فوری است. با این حال، در برخی بیماران به دلیل وجود استخوان زیاد زیر لثه، دوباره بافت آن به محل قبلی رشد می کند. در نتیجه بیمار مجبور است هر چند ماه یک بار درمان را تجدید کند.
افزایش طول تاج با جراحی استخوان:
این روش اساسا بدین معنی است که لثه و استخوان ها ترمیم می شوند تا طول تاج دندان برای همیشه افزایش یابد. برخی از بیماران استخوان زیادی دارند که باعث رشد لثه روی آن می شود. با جراحی استخوان و لثه لبخند لثه ای برای همیشه و بدون نیاز به تکرار جراحی درمان می شود.
جراحی فک:
در برخی موارد این عارضه در اثر محل نامناسب فک به وجود می آید. در چنین مواردی جراح باید برای تغییر محل فک اقدام کند. نیازی به گفتن نیست که این روش بسیار تهاجمی است و طول دوره بهبودی آن زیادتر از سایر روش هاست.
روش های درمان لبخند لثه ای بسیار متنوع هستند. برای تعیین علت ابتلا به این مشکل و یافتن بهترین راه حل با متخصصان کلینیک ما تماس بگیرید.
منبع:
doctorxdentist
آبان ۲۸, ۱۳۹۶ | بیماری های لثه
هنگامی که لبخند می زنید بخشی از لثه هایتان مشخص می شود؟ آیا بافت لثه شما باعث می شود دندان هایتان کوتاه تر دیده شوند؟ اگر چنین است ممکن است دچار لبخند لثه ای باشید.
لبخند لثه ای چیست؟
متخصصان دندانپزشکی از این عارضه به نمایش بیش از حد بافت لثه یاد می کنند. بافت لثه مرز بین دهان و دندان را می پوشاند و مهر و موم خوبی در برابر باکتری ها به شمار می رود.
در حالی که در اکثر موارد لبخند لثه ای تنها از نظر زیبایی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد، ممکن است برای حل این مشکل به درمان عارضه ای مربوط به دندان یا فک نیاز داشته باشید. برای مثال، اگر لبخند لثه ای به علت رشد نادرست دندان ها و مشکلات فک به وجود آمده باشد، ممکن است دچار ناهنجاری فک باشید.
این عارضه معمولا بر روی توانایی فرد در خوردن یا صحبت کردن تاثیر نمی گذارد، اما ممکن است بر روی ظاهر لبخند وی تأثیر منفی داشته باشد. بنابراین بیمار احساس می کند که لبخند وی جذاب نیست و برخی افراد حتی از لبخند زدن اجتناب می کنند. خوشبختانه درمان های زیادی برای این مشکل وجود دارد.
علل:
یک خط لب بلند یکی از شایع ترین علل لبخند لثه ای است. داشتن خط لب بلند به این معنی است که لب فوقانی شما در مقایسه با دیگر افراد بالاتر کشیده می شود. یک خط لب متوسط تنها دندان ها و بخشی از لثه را نشان می دهد که بین دندان ها کشیده شده است. برعکس یک خط لب بلند، تمام دندان های بالا و بخش زیادی از لثه فوقانی را نشان می دهد.
دیگر علل این عارضه رشد نادرست دندان های دائمی است. در برخی موارد دندان دائمی پشت دندان شیری رشد می کند. رشد نادرست دندان دائمی باعث می شود که بافت زیادی از لثه دور دندان شکل بگیرد. در نتیجه با وجود طول کافی دندان بخش کوچک تری از آن دیده می شود.
یک مشکل عضلانی نیز می تواند عامل این مشکل باشد. عضله کنترل کننده لب فوقانی ممکن است بیش از حد فعال باشد. در نتیجه لب را بیش از حد بالا می کشد. رشد نامناسب و پیشرفت استخوان فک نیز می تواند عامل این مشکل باشد.
تعریف خط لبخند مناسب:
عوامل متعددی محدوده یک لبخند زیبا را تعیین می کنند. به طور کلی تعریف یک لبخند زیبا نسبی است. اما اندازه و شکل لب ها، عضلات صورت و بافت لثه در تعریف یک لبخند زیبا نقش دارند. میزان نمایش لثه باید با طول دندان و لب متناسب باشد.
درمان:
تنها دندانپزشک می تواند ابتلای شما به این مشکل را تایید کند. پس از تایید مشکل باید علت مشخص شود و برنامه درمان هر فرد مشخص شود. در جلسه معاینه، ابتدا لثه و دندان ها معاینه می شوند و برای بررسی بهتر دندان و فک عکس رادیوگرافی تهیه می شود.
دندانپزشکان می توانند طیف زیادی از لبخندهای لثه ای را درمان کنند. پریودنتیست ها، ارتودنتیست ها و جراحان دهان نیز می توانند عارضه های پیشرفته را درمان کنند. درمان های محتمل برای این عارضه عبارتند از:
- درمان های پریودنتال لیزری
- جراحی جابه جایی لب
- ارتودنسی برای حرکت دندان ها به موقعیت های بهتر
- جراحی کانتورینگ لثه
- جراحی فک و صورت برای تغییر موقعیت استخوان
هر یک از این درمان ها، با هدف افزایش طول تاج دندان و کاهش میزان لثه دیده شده به هنگام لبخند زدن انجام می شود. اگر به دنبال راه حل و درمانی برای لبخند لثه ای خود هستید با متخصصان کلینیک ما تماس بگیرید. تنها چند گام با دستیابی به لبخندی زیباتر، اعتماد به نفسی بیشتر و بهداشت دهان و دندان بهتر فاصله دارید.
منبع:
newteethforme
آبان ۲۷, ۱۳۹۶ | آموزه های دندانپزشکی
دندان ها استخوان نیستند، اما از بافت های مشابه تشکیل شده اند و مشکلاتی مشابه مشکلات استخوانی دارند. اثر کمبود ویتامین D در دندان طیفی از نقص در مینای دندان تا پوسیدگی را شامل می شود.
بررسی نحوه رشد طبیعی دندان:
انسان ها دو مجموعه دندان خواهند داشت:
رشد دندان شیری یا اولیه از حدود شش ماهگی آغاز می شود، که والدین از دشواری های این دوره آگاهی دارند. دندان های شیری بین هفته های ششم و هشتم بارداری شروع به رشد می کنند.
دندان دائمی در هفته بیستم بارداری شکل می گیرد. این دوره ها بحرانی هستند و در صورت وجود مشکل ممکن است دندان ها به خوبی رشد نکنند. در صورتی که در این دوره میزان ویتامین D و کلسیم مادر کم باشد، ممکن است دندان ها به طور طبیعی شکل نگیرند.
یک دندان شامل یک قسمت بیرونی به نام تاج است که از مینا ساخته شده است. مینا از فسفات کلسیم تشکیل شده و سخت ترین ماده در بدن است. زیر مینای دندان عاج قرار دارد که یک بافت مینرالیزه است که به اندازه مینای دندان محکم نیست. درون عاج پالپ دندان قرار دارد که شامل اعصاب و رگ های خونی دندان است.
دندان با یک یا چند ریشه که با سمنتوم پوشیده شده است به طرف بخش استخوانی فک و جمجمه ادامه می یابد. سمنتوم یکی از دیگر بافت های معدنی دندان است که نرم تر از عاج یا مینای دندان است. سمنتوم امکان اتصال دندان به استخوان را فراهم می آورد.
اثر کمبود ویتامین D در دندان:
راشیتیسم، یک بیماری ناشی از کانی سازی ناکافی در تمام استخوان ها، می تواند در هر مرحله از رشد دندان ها بر آنها تاثیر بگذارد. اثرات اولیه راشیتیسم یا اثر کمبود ویتامین D در دندان عبارتند از:
تاخیر در شکل گیری دندان:
دندان های کودک ممکن است حتی تا بعد از یک سالگی نیز رشد نکنند. پس از رشد نیز ممکن است کوچک تر از حد طبیعی باشند.
بیماری های پریودنتال:
بیماری های پریودنتال می توانند بر قسمت های مختلف دندان، از استخوان، سمنتوم تا لثه، تاثیر بگذارند. همه این عارضه ها، اتصال دندان به استخوان فک را تضعیف می کنند. دیگر اثر کمبود ویتامین D در دندان این است که مواد معدنی استخوان های شکل گرفته در فک و جمجمه کافی نیستند.
در صورتی که لثه ها بیمار شوند، دندان به راحتی خونریزی می کند و فشار روی دندان موجب تضعیف ریشه می شود. از سوی دیگر از آنجا که استخوان فک فاقد استحکام کافی است، دندان به راحتی لق می شود.
برخی از مطالعات نشان می دهند که کمبود ویتامین D باعث افزایش بیماری های پریودنتال می شود. صرف نظر از علت، دندانی که ساختار حمایتی کافی و سالمی نداشته باشد، به راحتی از دست می رود.
پوسیدگی دندان:
پوسیدگی دندان ها یا حفره، سوراخی در مینای دندان است و می تواند از اثر کمبود ویتامین D در دندان ناشی شود. از آنجا که در اثر راشیتیسم دندانها به طور کافی کانی سازی نمی شوند، ممکن است شانس ابتلا به پوسیدگی دندان را افزایش دهد.
علائم پوسیدگی دندان عبارتند از:
- نفس بد بو
- لرز
- تب
- طعم تلخ در دهان
- افزایش عفونت دندان
- درد
- از دست دادن دندان
پوسیدگی می تواند مینای دندان، عاج یا سمنتوم را درگیر کند. درد زمانی حس می شود که حفره به عاج دندان می رسد، که به ریشه دندان متصل است.
منبع:
dummies
