همانند هر نوع درمان دیگری، سفید کردن دندان نیز با عوارض موقتی همراه است. التهاب لثه و حساسیت دندان به دمای سرد و گرم از مهم ترین عوارض سفید کردن دندان هستند.
عوارض سفید کردن دندان:
در حدود ۳۰درصد از افرادی که از این روش درمانی استفاده می کنند، تا حدی دچار حساسیت و التهاب لثه می شوند. در برخی موارد به دلیل شرایط بیمار، دندانپزشک استفاده از این دسته روش ها را ممنوع می سازد. خطر بروز این عوارض، به غلظت پراکسید و مدت زمان مواجهه با ژل سفید کننده بستگی دارد. عارضه ممکن است بلافاصله پس از درمان شروع شود و تا چند روز ادامه یابد.
حساسیت دندان:
حساسیت دندان به شرایطی اطلاق می شود که دندان در تماس با محرک های سرد، گرم، ترش، شیرین یا حتی هوا دچار درد شدید می شود. هر چند حساسیت دندان ها در اثر تماس با ژل بلیچینگ یکی از رایج ترین عوارض سفید کردن دندان است، اما میزان ناراحتی در هر بیمار متفاوت است. معمولا درد پس از ۴۸ ساعت از درمان رفع می شود.
در صورتی که دچار حساسیت دندان شده اید، برای کاهش علائم از شیوه های زیر استفاده کنید:
- استفاده کوتاه مدت تر (برای مثال ۱۵ دقیقه) از تری سفید کننده دندان یا یک بار استفاده از آن در هفته
- توقف استفاده از روش های خانگی سفید کننده دندان تا چند روز
- تعویض محصول سفید کننده دندان با محصولی با غلظت کمتر پراکسید، حداقل تا رفع علائم
- مراجعه به دندانپزشک برای معاینه دندان ها. گاهی دلیل بروز حساسیت وجود یک پوسیدگی و آسیب پذیری دندان در برابر ماده بلیچینگ دندان است.
- استفاده از خمیر دندان مخصوص دندان های حساس در طول دوره درمان
- استفاده از ژل ضد حساسیت با غلظت بالای فلوراید برای تقویت ساختار مینای دندان و رفع علائم حساسیت (تنها به تجویز دندانپزشک)
التهاب لثه:
یکی از دیگر عوارض سفید کردن دندان ابتلا به التهاب لثه است. علل اصلی التهاب لثه عبارتند از:
عدم تناسب تری سفید کننده دندان:
معمولا افراد پس از استفاده از تری های سفید کننده دندان که از داروخانه تهیه می کنند دچار این مشکل می شوند. به ندرت کسی که از تری سفارشی برای این کار استفاده می کند دچار التهاب لثه می گردد. تری های سفارشی دقیقا بر اساس قالب فک فرد ساخته شده اند و مواد بلیچینگ با لثه تماسی نخواهند داشت.
واکنش به پراکسید:
تماس بافت لثه با ماده بلیچینگ می تواند موجب سوزش و التهاب آن شود.
معمولا التهاب لثه خفیف است و به سرعت رفع می شود. اگر التهاب به دلیل تماس با ماده بلیچینگ ایجاد شده است:
- تا چند روز استعمال محصول را متوقف کنید.
- از قرار دادن بیش از حد ژل در تری خودداری کنید.
- تری را به صورتی در دهان قرار دهید که کمترین تماس را با لثه داشته باشد.
- پس از برداشتن تری یا نوارچسب، لثه های خود را به خوبی بشویید.
- اگر دچار بیماری های لثه هستید، پیش از سفید کردن دندان ها، برای درمان بیماری خود اقدام کنید.
سایر مشکلات مرتبط با سفید کردن دندان:
سفید شدن نامنظم:
برخی از روش های بلیچینگ، دندان ها را به طور مساوی سفید نمی کنند. برای مثال تری سفید کننده دندان نمی تواند فاصله بین دندان ها را سفید کند. بنابراین سطح دندان سفید می شود اما فرورفتگی های بین دندان ها زرد باقی می ماند. از سوی دیگر، در روش های تخصصی انجام گرفته زیر نظر دندانپزشک امکان سفید کردن روکش، بریج، ونیر و مواد پر کننده دندان وجود ندارد. بنابراین ممکن است پس از درمان، رنگ دندان های مجاور با هم تفاوت داشته باشند.
لکه های تیره:
لکه های ایجاد شده در اثر مصرف آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین یا سایر داروها سفید نمی شوند و به روش هایی مانند ونیر یا روکش نیاز دارند. این مشکل در مورد دندان های دچار فلوئوروزیس یا دندان های عصب کشی شده نیز صدق می کند.
انتظارات نامعقول:
به یاد داشته باشید که استفاده از محصولات موجود در داروخانه برای سفید کردن دندان، تنها تا درجه خاصی دندان را روشن می کنند. بنابراین استفاده مداوم از این روش ها به امید کسب نتیجه درخشان تر، تنها موجب بروز آسیب به مینای دندان می شود.
اعتیاد به سفید کردن دندان:
تکرار استفاده از محصولات و روش های سفیدکننده دندان، ممکن است موجب فرسایش مینای دندان شود. استفاده بیش از حد این محصولات به تدریج مینای دندان را از بین می برد و دندان را با آسیب دائمی رو به رو می کند.
برای کسب بهترین نتیجه در سفید کردن دندان ها و پیشگیری از بروز عوارض سفید کردن دندان با کلینیک دندانپزشکی ما تماس حاصل فرمایید.